Just Cycle Nieuws, Link in Bio, Nieuws, Uncategorized

Het fietsavontuur van Marco: letterlijk wielrennen door de bomen en door het water

Als je er een dagje eropuit wil en een route wil fietsen met veel afwisseling, dan heeft Marco van Schijndel wel een idee voor je.

Pak je spullen nauwkeurig in en pak een goede nachtrust mee, want deze route brengt je letterlijk door de bomen en door het water.

Begin mei zette Marco een tocht van 200 kilometer uit. Hij begon in Brabant en zette koers richting het zuiden, tot over de grens in België. Hij maakte gebruik van het Belgische fietsroutenetwerk om de mooiste weggetjes en straatjes te vinden. In het natuurgebied van het Pijnven, over de grens en dichtbij knooppunt 272 van het Belgische fietsroutenetwerk, kwam Marco bij zijn eerste hoogtepunt van zijn rit terecht.

Fietsen door de bomen

“Ik fietste letterlijk door de bomen”, vertelt hij vogelvrij. “Het fietspad gaat tot tien meter hoog, net zo hoog als de toppen van de bomen. Dat was een speciaal gevoel. Ik voelde mij een vogel in het bos. Ik kwam letterlijk in de hogere sferen!”

Het fietspad is in totaal 700 meter lang, weet Marco. “In die 700 meter, een dubbele cirkel eigenlijk, beleef je de natuur in het bosrijke landschap op een andere manier”, zegt hij. “Je wordt als het ware één met het bos.”

Vanuit de boomtoppen trok Marco verder naar een ander pareltje in datzelfde gebied.

Fietsen door het water

“Nog geen half uur later reed ik op mijn racefiets door een vijver, maar zonder nat te worden”, lacht Marco. “In Bokrijk loopt een fietspad van ongeveer 200 meter letterlijk door het water. Het ligt aan knooppunt 91 van het fietsroutenetwerk.”

“Je voelt, ziet en ruikt het water. Het is een mooi en uniek zicht over dit stukje natuur. Met name door het te combineren met het fietspad door de bomen maakt deze fietstocht een speciaal uitje door de natuur.”

Wat neemt Marco mee tijdens een tocht van 200 km?

  • Een set comfortabele wielerkleding (reeds aangetrokken)
  • Energiereepjes (4 stuks)
  • Banaan (2 stuks)
  • Krentenbollen/ broodjes (2 stuks)
  • Energie gels (3 stuks)
  • 2 bidons met dorstlesser (vullen bij pauze)

De omgeving net over de grens in België kent nog meer hoogtepunten. “De rozentuin, de grenspalen en het Kasteel van Bokrijk zijn nog drie mooie locaties. Mocht je nog meer avontuur willen opzoeken, dan ligt er nog een twee-kilometer-lange kasseienstrook op de route. Rijd je nog een stukje verder, dan waan je je in Strade Bianche dankzij een schitterende witte gravelstrook. Beiden zijn overigens te omzeilen door het fietspad ernaast te kiezen.”

Marco zelf nam de tijd en stopte zo nu en dan voor een versnapering in restaurantjes langs de route. Hij is ervan overtuigd dat iedereen met een wielerfiets een uitdaging als de zijne kan appreciëren.

Wat je volgens Marco niet moet vergeten:

  • Binnenbanden (2 stuks in verband met pechdag)
  • Bandenlichters
  • CO2-patroon (2 stuks)
  • Tactic regenjack
  • Kleingeld en/of pinpas
  • Legitimatie
  • Mondkapje

“Het is de moeite waard om de auto te pakken en de route zelf te beleven. Toen ik terugkwam in Brabant had ik in elk geval een super gevoel overgehouden aan mijn tocht.”

Marco’s aanpak voor een route van 200 kilometer:

“Doseren en vanaf de start goed continu blijven eten en drinken. Je snelheid is niet belangrijk. Uitrijden doe je op kruissnelheid: blijven rijden en weinig/kort stoppen. Je kan nooit teveel voedsel meenemen en deze zin mag je nooit vergeten: “kom nooit met honger thuis.” Tot slot neem je altijd een extra jackje mee, voor als de omstandigheden plots veranderen.

Bekijk hier Marco’s route

En check hier Marco’s Instagram